druh  

WACŁAW MILKE

1914 – 2008

Urodził się 14 czerwca 1914 roku
w Wyszogrodzie.

Był czwartym synem Rozalii i Ignacego Milke.

 

 

1927 r. - Składa przyrzeczenie harcerskie.

1932 r. - Podejmuje pracę kancelisty w Sądzie Grodzkim w Wyszogrodzie. Tworzy drużynę starszoharcerską.

1935 r. - Bierze udział w Światowym Zlocie Harcerstwa w Spale, pod patronatem prezydenta Ignacego Mościckiego. Pracuje w Krakowie przy sypaniu kopca Marszałka Józefa Piłsudskiego.

1938 r. - Mieszka i działa w Gąbinie, organizuje teatr amatorski. Zajmuje się pomocą charytatywną dla ubogich dzieci.

1939 r. - Prowadzi działalność konspiracyjną i kolportaż nielegalnej prasy.

1940 r. - Zostaje aresztowany i wywieziony do obozów w Dachau i Mauthausen – Gusen.

1945 r. - Przebywa w Paryżu, pracuje jako instruktor kulturalno- oświatowy w ośrodkach polonii francuskiej.

1946 r. - Wraca do Polski. Podejmuje pracę w Cechu Rzemiosł Różnych w Płocku. Organizuje Chór Rzemiosła, Zespół Małych Form Artystycznych. Powołuje do życia działający do dnia dzisiejszego Harcerski Zespół Pieśni i Tańca „Dzieci Płocka”.

1949 r. - Do zespołu dołączają uczniowie z naszej „Szóstki”.

1949 r. - Ślub z Sabiną Rybicką.

1951 r. - Narodziny syna Andrzeja.

1960 r. - Organizuje obchody Tysiąclecia Państwa Polskiego.

1975 r. - Otrzymuje tytuł „Płocczanina Roku.”

1977 r. - Odznaczony „Orderem Uśmiechu.”

1989 r. - Jest inicjatorem umieszczenia „Dzwonu Pokoju” w Płocku na Placu Trzynastu Straconych.

1992 r. - Wyjeżdża z zespołem „Dzieci Płocka” na spotkanie z Papieżem Janem Pawłem II do Watykanu.

1993 r. - Organizuje Dni Historii Płocka.

2000 r. - Kultywuje uroczyste obchody Dnia Myśli Braterskiej, rozsyła Świece Braterstwa po Polsce i za granicę.

Wacław Milke zmarł 9 maja 2008 r.
Uroczyste pożegnanie naszego Wielkiego Płocczanina odbyło się
13 maja 2008 roku.

 

 

 

„Aby zbliżyć narody, trzeba zaprzyjaźnić ich dzieci.”

* * *

„Na pierwszym miejscu stawiajcie zawsze człowieka, człowiek jest najważniejszy.”

* * *

„Idźcie tam, gdzie śpiewają,

bo tylko źli ludzie pieśni nie znają.”

* * *

„Pamiętajcie, liczy się to co duchowe, nie to co materialne.”

* * *

„Odwiedzajcie po naszej śmierci archiwa, jakie pozostawiamy.

Sporządzajcie kopie z wierszy i pieśni obozowych.

Oby ten ogromny dorobek ducha polskiego,

zawarty w wierszach i pieśniach z tylu obozów,

docierał przede wszystkim do miłych

zawsze naszym sercom ludzi młodych,

jako dokument wewnętrznej siły Polaków,

ich wiary i nieśmiertelnego bohaterstwa.”

* * *

„Pamiętajcie moi drodzy,

celem jesteście Wy.

Taka będzie Polska – jacy Wy.

Taki świat – jak Wy.

Wy kierujecie, Wy rządzicie.

I tego Wam życzę:

pogody ducha, siły ducha

i tego co się nazywa

- piękno życia.”

 

Wacław Milke